Мана, шкул ачине, пĕр ват сунарçă
илсе каятчĕ вăрмана пĕрле.
Ун чух эп унăн аллинчи хунарччĕ —
Чупаттăм мулкача йĕрле-йĕрле.
Вырсарникун çапла иртсе каятчĕ —
лăс чăрăшсен капмар кӳлеписем,
çил вĕрнипе ӳркевлĕн тайăлатчĕç,
пите чикетчĕç симĕс йĕпписем.
Каçпа вара мулкач какайĕ тутлăн
вĕретчĕ хуранта. Йăл-йăл хĕмсем
хуран тавра çиçетчĕç те — пĕр шутлăн
калаттăмăр тăман тухать тесе.
Çак сăмаха илтсех-и, — çутçанталăк
каçпа каятчĕ хытă ӳхĕрсе.
Пӳртумĕнче чĕриклететчĕ алăк,
çын тăнăн туйăнатчĕ пек кĕрсе.
«Тухса çаклат-ха», — кăмăллăн хушатчĕ
анне, çемçе чăлха çыхса ларса.
Çунатчĕ йăлкăшса яшка кăвайчĕ,
пӳрте пит тутлă шăршă кăларса.