Куçне уçать кăна Çтаппан,
ярса тытать тулли стакан.
Пелкет хăй: «Чирлĕ, гриплă эпĕ,
спиртпа анчах ăна сиплетĕп».
Çимесĕр-мĕнсĕр ĕçнĕрен
Çтаппанăн пуç хытах хĕрет.
Тăсса ярать хут купăсне:
«Нихçан манаймăп савнине!»
Пуçлать кулма та шавлама.
Сăмси çунать — писев кăшман.
Ĕçет, выртать, тăрса ларать,
каллех ĕçет, татах выртать.
Тăранчĕ? Çук! Каçпа каллех
сĕтел çапсах ыйтать эрех.
Хăй пеккисем пур пуль тесе
тухса сĕнккет лавкка енне.
Пелкет хăй: «Чирлĕ, гриплă эп,
спиртпа кăна мура сиплеп».
Сысна вăл, тет кашни çынах.
Çапла. Çтаппан — сысна. Чăнах!