Çитрĕ çу. Туянмаллаччĕ
Манăн çăмăл шăлавар.
Тем теçен те, эпĕ каччă.
Çĕнĕ йĕмсĕр аван мар.
Çитрĕм темиçе çĕре те,
Çук ниçта мана кирли.
Хыпăнса кăна çӳретĕп.
Пур сарри çеç е хĕрли.
Пĕр çĕрте пурпĕр туянтăм
Пĕлĕт тĕслĕ шăлавар.
Уçăлма парка уттартăм
Тăхăнса ăна вăр-вар.
Аллейпа ун-кун утатăп.
Чĕрере вут-хĕм çунать.
«Кĕçĕр пурпĕр хĕр тупатăп», —
Ĕмĕт ӳстерет çунат.
— Паллашар, мадам, — ал пачĕ
Пĕр яш çын хыçран пырса.
Çавăнтах вăл лăчăр! ларчĕ
Умĕнче арçын курсан.
— Эс хĕрарăм шăлаварĕ
Тăхăннă иккен, юлташ.
Катемпи», — тесе юнарĕ,
Пăрăнчĕ манран вăш-ваш.
Хĕрĕ, арăмĕ те халĕ
Тăхăнаççĕ шăлавар.
Лекрĕ йăнăшши ахаль-и?
Йĕм тупма халь çăмăл мар!