Тусать тăман.
Асать çил-тăвăл.
Юрпа хупланнă хирĕ, тăвĕ.
Кашлать вăрман.
Çил тек кумать çырма-вар тăрăх,
Чăштăртатса ларать ват чăрăш.
Эс килтĕн тухрăн, ак, таçтан.
— Салам!.. Аван!.. —
Сăмах пуçартăн, —
Чылай çулсем... Тен виççĕ,тваттă? —
Сана курман.
Нумай-нумай шыв юхрĕ, ахăр,
Сана курмасăр, калаçмасăр.
— Ну-ну, аван!
— Салам! Аван!..
Чупса, пит тăрăх,
Пăлхантарать вĕри хĕм. Шăрăх!
Ну, эп — айван!
Ман чĕрере юратнă сăнă
Хальччен сыхланнă,
Юлнă. Тăнă.
Çук! Эп — манман.
— Аван! Салам!
Чунтан калатăп
Чĕрерине. Çук-çук, суймастăп.
Татах калам:
Эс — ман пĕрремĕш хĕмлĕ туйăм,
Анчах, çаплах пурнатпăр уйрăм.
Тыт ман алла.
— Салам!.. Аван!..
Аллу хыт шăннă...
Апла, сан пурнăç питĕ ăннă?
Пурнан аван?
Мĕн, калаçса кунта тăратпăр?
Ик еннелле каллех каятпăр...
Сыв пул! Ан ман!
Салам! Аван!