Митюк пичче ялти чылай çурта хăй аллипе тунă. Вăл ăсталанă пӳрт чӳречисем аякранах куçа илĕртеççĕ — темĕн тĕрлĕ эреш те пур унта.
Анчах килте Марук аппа час-часах мăшăрне ӳпкелет: «Митюк, хăçан çак сарая юсăн-ши? Алăк хăлăпне халĕ те çапаймастăн-çке... Кĕреçе аври лартма та вăхăту çук-им сан?»
Платникăн пуртти катăк теççĕ çав.