Я учитель истории, и по своей работе я обязан знакомить своих учеников со всей историей человечества, и, естественно, с его культурой. И я это делаю, насколько хватает моих познаний. И вот что я заметил. Пока знакомимся с культурой древности, у меня никаких проблем не возникает: все просто, ясно и понятно. Но постепенно добираемся до искусства Х1Х века, и я начинаю чувствовать, как становлюсь все тупее и тупее, наконец, при изучении абстракционизма, кубизма и прочего начала ХХ века мне уже становится стыдно перед детьми. Неужели только я один чувствую себя бараном в искусстве прошлого века?
Салам, анне! Салам!
Тахҫан-тахҫан, ӗлӗк авал Кӗмӗл Кӳлӗ хӗрринче тӑр пӗччен чӑрӑш ӳҫнӗ. Кашни ир Хӗвелпе пӗрле тӑрса тухӑҫалла вырнаҫнӑ вӑрман енннелле пӑхса хӑй пепке-йӗпписене ҫапла каланӑ: - "Мӗн тери мӑнаҫлӑ, Мӗнтери хитре ҫав йывӑҫсем! " Анчах вӑрманӗ ҫитме май ҫукла инчетре, Кӗмӗл Кӳлӗ тепӗр енче - унта ишсе те вӗҫсе те ҫитме май ҫук. Кунран кун иртнӗ, ҫултан ҫул чӑрӑш хӑй йӗпписене ҫиле май сапнӑ, анчах та пӗри те шыв хӗрне те ҫитеймен. Ҫапла пӗррехинче ирхи уҫӑ ҫил чӑрӑш тӑррине хумхаткаланӑ чух вӑл хӑйне тем кансӗрленӗн туйса илнӗ - Кам унта?
Сурӑх: Вӑй тапса тӑрать, йӗркелӳҫӗ пултарулӑхӗ, илӗртӳлӗх хушӑнсах пыраҫҫӗ. Ку эрнере плансемпе палӑртса хунисене пурнӑҫлама ӑнӑҫлӑ вӑхӑт. Сывлӑха тимлӗр, ҫывӑх ҫынсен сывлӑхӗ пирки те ан манӑрн. Тахҫан шута хуман чир йӑл илме пултарать.