Саврăш


«Саврăш, Саврăш...»


«Кив Саврăш панче çул хĕрринче чулăн çыруне ӳкертĕм — виçĕ хут.

Н.И. Ашмарин. Чăваш сăмахĕсен кĕнеки. XI—ХIIт, 14 с.

 

Саврăш, Саврăш, мĕншĕн саврăм-ши

Санăн юмлă уй-хирӳсене?

Саврăш, Саврăш, мĕншĕн салтрăм-ши

Шухăшсен асамлă тĕввине?

 

Куç умне кăлартăм иртнине,

Аса илтĕм çамрăк Саврăша.

Хӳтĕленĕ вăл Пăлхар çĕрне

Хур кӳме паман-çке чăваша.

 

Саврăш паттăр, Саврăш паттăр, тен,

Эс сăвар-чăваш тăхăмĕнчен?

Тĕлĕкре пĕрмай эс тĕлленен:

Халь те паттăрта çӳрен иккен...

 

Шурă Саврăш тăрăх иртнĕ пуль

«Аслă пурçăн çулĕ» авалтан?

Тен, çырса хăварнă чунлă чул

Сакăр ĕмĕр кун çинчен малтан?

 

Хунавларĕ-çке типмен тымар —

Чыслă-йышлă халăхăмăр халь.

Николаев вĕçрĕ пĕрре мар

Уçлăха пире парса вăй-хал.

 

Юхтăр Саврăш Çарăмсаналла,

Çарăмсан пĕрмай — Атăлалла.

Тăвалла пулсан та малалла

Пирĕн кунĕн-çĕрĕн утмалла.

Малалла

Кивĕ Саврăш кивĕ мар!


Ах, епле хитре-çке каçĕ,

Сарă уйăх ялтăрать,

Лашасем шыва анаççĕ,

Таçта кĕвĕ янăрать.

 

«Асатте, ларсам çума эс,

Калаçар-ха шăплăхра.

Ыйхă темме вĕçсе кайрĕ —

Пит аван-çке улăхра!

 

Тахçанах санран ыйтасшăн

Мĕншĕн ялăм «киввине»

Каласам мана, тархасшăн,

Эс пĕр çеç тĕриссине.»

 

«Чунăм, пĕчĕк сар хĕвелĕм,

Ан хурлан, ял кивĕ мар.

Ларт-ха эс мана, телейĕм,

Сăмах пулĕ кĕске мар.

 

Сĕм вăрман кăна кашланă

Çакăнти вырăнсенче,

Çил-тăман хĕрсе ташланă

Йывăçсен хушшисенче.

 

Нумай чĕрчун кунта пулнă,

Кайăксен янранă юррисем.

Çырмара тăрă шыв юхнă,

Тĕрлĕрен ĕрченĕ пулăсем.

 

Сăварсем кăна хак панă,

Килнĕ кунта пурăнма.

Пысăк ял çĕкле пуçланă

Çак илемлĕ вырăнта.

 

Çавăнтан пуçланнă Саврăш

«Сăвар» тенĕ сăмахран

Илĕртӳллĕ йĕри-таврăш

Тухнă-ӳкнĕ юмахран.

 

Ĕçчен те сăпайлă халăх

Пулнă пирĕн несĕлсем.

Малалла